چگونه می توان نام فامیل فرزند خوانده را تغییر داد ؟
- فرزندخواندگی آن است که فرد کس دیگری را که فرزند طبیعی او نیست به فرزندی بپذیرد. فرزندخواندگی در صورتی که به رسمیت شناخته شده باشد، نوعی قرابت ایجاد میکند که صرفاً حقوقی است نه طبیعی.
- به موجب ماده 5 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست افراد زیر میتوانند سرپرستی کودکان و نوجوانان را درخواست دهند:
1- زن و شوهری که پنج سال از تاریخ ازدواج آنان گذشته باشد و از این ازدواج صاحب فرزند نشده باشند، مشروط به این که حداقل یکی از آنان بیش از سی سال سن داشته باشد. لازم به ذکر است در صورتی که تشخیص سازمان پزشکی قانونی امکان بچه دار شدن زوجین وجود نداشته باشد، شرط گذشت پنج سال منتفی می گردد.
2- زن و شوهر دارای فرزند مشروط بر این که حداقل یکی از آنان بیش از سی سال سن داشته باشد.
3- دختران و زنان بدون شوهر، درصورتی که حداقل سی سال سن داشته باشند، منحصراً حق سرپرستی اناث را خواهند داشت.
- مطابق تبصره 3 ماده مذکور، اولویت در پذیرش سرپرستی به ترتیب با زن و شوهر بدون فرزند، سپس زنان و دختران بدون شوهر فاقد فرزند و در نهایت زن و شوهر دارای فرزند است.
- درخواست کنندگان فرزندخواندگی می باید دارای شرایطی ازجمله مقید بودن به انجام واجبات و ترک محرمات، عدم محکومیت جزایی موثر، تمکن مالی، سلامت جسمی و روانی، عدم اعتیاد، صلاحیت اخلاقی و عدم ابتلا به بیماری های واگیر یا صعب العلاج باشند.
- لازم به ذکر است فرزندخواندگی از موجبات ارث نیست یعنی نه فرزندخوانده از پدر و مادرخوانده اش و نه آنان از فرزندخوانده ارث میبرند.
- با این حال، در راستای حمایت مالی از فرزندخوانده به موجب ماده 14 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست، دادگاه در صورتی حکم سرپرستی صادر می نماید که درخواست کننده سرپرستی بخشـی از اموال یا حقوق خـود را به کودک یا نوجـوان تحت سرپرستی تملیک کند.تشخیص نوع و میزان مال یا حقوق مزبور با دادگاه است.
- در مواردی که دادگاه تشخیص دهد اخذ تضمین عینی از درخواست کننده ممکن یا به مصلحت نیست و سرپرستی کودک یا نوجوان ضرورت داشته باشد، دستور اخذ تعهد کتبی به تملیک بخشی از اموال یا حقوق در آینده را صادر و پس از قبول درخواست کننده و انجام دستور، حکم سرپرستی صادر می کند.
- درخواستکننده منحصر یا درخواستکنندگان سرپرستی باید متعهد گردند که تمامی هزینههای مربوط به نگهداری و تربیت و تحصیل افراد تحت سرپرستی را تامین نمایند.
- همچنین نفقه فرزندخوانده با سرپرست می باشد و از این نظر رابطه سرپرست و فرزندخوانده همانند رابطه والدین نسبت به اولاد خواهد بود.
پاسخ به پرسش مطرح شده
در پاسخ به پرسشی که در خصوص راه تغییر نام خانوادگی فرزند خوانده طرح نمودید باید گفت امکان تغییر نام خانوادگی فرزندخوانده قاعدتا وجود ندارد و قانون در این مورد ساکت است اما شاید بتوان با توسل به مقررات عمومی از محاکم عمومی صدور حکم در این خصوص را تقاضا نمود.به نظر نگارنده امکان این درخواست با صلاحیت عام دادگاه های عمومی تناسب دارد.
مستندات قانونی در خصوص فرزندخواندگی
ماده ۵ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
افراد زیر میتوانند سرپرستی کودکان و نوجوانان مشمول این قانون را از سازمان درخواست نمایند.
الف ـ زن و شوهری که پنجسال از تاریخ ازدواج آنان گذشته باشد و از این ازدواج صاحب فرزند نشده باشند، مشروط به اینکه حداقل یکی از آنان بیش از سیسال سن داشته باشد.
ب ـ زن و شوهر دارای فرزند مشروط بر اینکه حداقل یکی از آنان بیش از سیسال سن داشته باشد.
ج ـ دختران و زنان بدون شوهر، در صورتی که حداقل سی سال سن داشته باشند، منحصراً حق سرپرستی اناث را خواهند داشت.
تبصره ۱ـ چنانچه به تشخیص سازمان پزشکی قانونی امکان بچهدار شدن زوجین وجود نداشته باشد، درخواستکنندگان از شرط مدت پنجسال مقرر در بند (الف) این ماده مستثنی میباشند.
تبصره ۲ـ چنانچه درخواستکنندگان سرپرستی از بستگان کودک یا نوجوان باشند ، دادگاه با اخذ نظر سازمان و با رعایت مصلحت کودک و نوجوان میتواند آنان را از برخی شرایط مقرر در این ماده مستثنی نماید.
تبصره ۳ـ اولویت در پذیرش سرپرستی به ترتیب با زن و شوهر بدون فرزند، سپس زنان و دختران بدون شوهر فاقد فرزند و در نهایت زن و شوهر دارای فرزند است.
تبصره ۴ـ درخواستکنندگان کمتر از پنجاه سال سن، نسبت به درخواستکنندگانی که پنجاهسال و بیشتر دارند، در شرایط مساوی اولویت دارند.
تبصره ۵ ـ در مواردی که زن و شوهر درخواستکننده سرپرستی باشند، درخواست باید به طور مشترک از طرف آنان تنظیم و ارائه گردد.
ماده ۶ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
درخواستکنندگان سرپرستی باید دارای شرایط زیر باشند:
الف ـ تقیّد به انجام واجبات و ترک محرمات
ب ـ عدم محکومیت جزائی موثر با رعایت موارد مقرر در قانون مجازات اسلامی
ج ـ تمکن مالی
دـ عدم حجر
هـ ـ سلامت جسمی و روانی لازم و توانایی عملی برای نگهداری و تربیت کودکان و نوجوانان تحت سرپرستی
وـ نداشتن اعتیاد به مواد مخدر، مواد روانگردان و الکل
زـ صلاحیت اخلاقی
ح ـ عدم ابتلاء به بیماریهای واگیر و یا صعبالعلاج
ط ـ اعتقاد به یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
تبصره ۱ـ رعایت اشتـراکات دینی مـیان سرپرسـت و افراد تحت سـرپرستی الزامی است. دادگاه صالح با رعایت مصلحت کودک و نوجوان غیرمسلمان، سرپرستی وی را به درخواستکنندگان مسلمان میسپارد.
تبصره ۲ـ درصورتی که متقاضی سرپرستی، ادعای یافتن طفلی را بنماید و ادعای وی در دادگاه ثابت شود، چنانچه واجد شرایط مندرج در این قانون برای سرپرستی باشد در اولویت واگذاری سرپرستی قرار میگیرد.
ماده ۱۴ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
دادگاه در صورتی حکم سرپرستی صادر مینماید که درخواستکننده سرپرستی بخشـی از اموال یا حقوق خـود را به کودک یا نوجـوان تحت سرپرستی تملیک کند. تشخیص نوع و میزان مال یا حقوق مزبور با دادگاه است. در مواردی که دادگاه تشخیص دهد اخذ تضمین عینی از درخواستکننده ممکن یا به مصلحت نیست و سرپرستی کودک یا نوجوان ضرورت داشته باشد، دستور اخذ تعهد کتبی به تملیک بخشی از اموال یا حقوق در آینده را صادر و پس از قبول درخواستکننده و انجام دستور، حکم سرپرستی صادر میکند.
تبصره ـ در صورتیکه دادگاه تشخیص دهد اعطای سرپرستی بدون اجرای مفاد این ماده به مصلحت کودک یا نوجوان میباشد، به صدور حکم سرپرستی اقدام مینماید.
ماده ۱۵ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
درخواستکننده منحصر یا درخواستکنندگان سرپرستی باید متعهد گردند که تمامی هزینههای مربوط به نگهداری و تربیت و تحصیل افراد تحت سرپرستی را تامین نمایند. این حکم حتی پس از فوت سرپرست منحصر یا سرپرستان نیز تا تعیین سرپرست جدید، برای کودک یا نوجوان جاری میباشد. بدین منظور سرپرست منحصر یا سرپرستان، موظفند با نظر سازمان خود را نزد یکی از شرکتهای بیمه بهنفع کودک یا نوجوان تحت سرپرستی بیمه عمر کنند.
تبصره ـ در صورتیکه دادگاه تشخیص دهد اعطای سرپرستی بدون اجرای مفاد این ماده به مصلحت کودک یا نوجوان میباشد به صدور حکم سرپرستی اقدام میکند.
ماده ۱۷ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
تکالیف سرپرست نسبت به کودک یا نوجوان از لحاظ نگهداری، تربیت و نفقه، با رعایت تبصره ماده (۱۵) و احترام، نظیر تکالیف والدین نسبت به اولاد است. کودک یا نوجوان تحت سرپرستی نیز مکلف است نسبت به سرپرست، احترامات متناسب با شان وی را رعایت کند.